"Söz Küçügün" hikayeme nasıl basladım...

Bu günü senelerce beklemiştik gözlerimizi açtığımızda ordaydık. Şaka gibi değil mi bugünkü programımızı uzayda çekiyorduk. Ayaklarımız yerden kesilmiş. Birde düz durabilsem ne güzel olucak tam o anda arkamdan Cihan geliverdi. Ayağıyla tekmeyi kafama geçirdi. Cihan sen napıyorsun diyecektim ki aklıma geldi. Ben nerdeydim abi anlamadım ki bir baktım ki toplantıdayız herkes bir şeyler diyor ben aval aval bakıyorum nasıl sıkılmışım anlatamam tamam bu toplantılar çok zevkli oluyor ama bazen hiç katlanamıyorum böyle ciddi konulara gelince bir sıkıntı basıyor heralde neyse sonra bir ses duydum bir baktım karnımdan davul zurna sesleri geliyor nasıl acıkmışım öyle sonra Melda abla dedi ki yemek yiyelim mi? Herhalde karnımdan gelen haykırışı duydu nasıl sevindim anlatamam bir söz küçüğün ekibi klasiğiyle pizzalar ve içecekler geldi karnımızı doyurduk Sonra aklıma bir şey geldi düşünüyorum da söz küçüğün söz küçüğün diyoruz hadi lan ordan nerde görülmüş sözün küçüğe bırakıldığı hadi bizim programda var başka. İşte tam bu düşüncelerle boğuşurken toplantının sonuna geldiğimizi farkettim ve hiç konuşmadığım için kendime kızdım ama ben napiyim sıkılmıştım çaktırmadan konuyu sanki çok dinlemiş gibi bir şeyler zırvaladım sonra Cem abi saatine baktı servis !!!! her zamanki gibi kalkmasına son 2 dakika kalan servise yetişmek için depar attık J) ve yine her zamanki gibi büyük bir zaferle servise yetişebildik evet bugünde benim için acayip geçen söz küçüğün toplantısının sonuna gelmiştik.